مزایا و معایب اینترنت برای کودکان

مزایا و معایب اینترنت برای کودکان:
اینترنت و وب‌گردی از جمله پدیده‌هایی است که در دو دهه اخیر جای خود را در میان مردم جهان باز کرده است و دیگر حد و مرزها نسبت به این پدیده شکسته و تمامی افراد اجتماع صرف‌نظر از دیدگاه‌ها و سلایق گوناگون به آن گرایش پیدا کرده‌‌‌اند.
اما اینترنت تا جایی پیش رفته که حتی از تلویزیون و ماهواره، ۲رقیب سنتی‌تر خود پیشی گرفته است. دیگر افراد نه تنها نسبت به این ابزار ارتباطی اشتیاق بیشتری نسبت به ماهواره و تلویزیون از خود نشان می‌دهند که با آمدن مطبوعات آنلاین نیز از اقبال مردمی نسبت به روزنامه‌های سنتی و چاپی به‌شدت کاسته شده است. اما آنچه اینترنت را مانند تلویزیون برای کودکان خطرناک جلوه می‌دهد افزایش سایت‌های بازی‌های اینترنتی و سایت‌های غیراخلاقی است که باعث بروز ناهنجاری‌هایی در میان قشر نوجوان و جوان جامعه می‌شود.
در واقع کودکان نه تنها در معرض خطر اعتیاد به بازی‌های کامپیوتری و فراتر از آن بازی‌های اینترنتی قرار گرفته‌اند که در معرض آموزش بسیاری از مسائل غیراخلاقی نیز قرار می‌گیرند. از همین رو والدین باید هوشیار بوده و هم بر ساعات استفاده کودکان خود از اینترنت و هم دسترسی کودکان خویش به سایت‌ها نظارت داشته باشند؛ در واقع بی‌حد و مرز بودن دنیای اینترنت و نامحدود بودن آن و جاری نبودن قوانین محدود‌کننده خاص بر اینترنت آن را بدل به پدیده‌ای بس خطرناک برای کودکان کرده است.
اینترنت یک پدیده دو کاربردی است که همزمان می‌تواند برای کودکان مفید و در عین حال بسیار مضر باشد؛ مفید از آن رو که اینترنت دارای سایت‌های متعدد آموزشی است و در زمینه آموزشی می‌تواند نقش مؤثری برای کودکان ایفا کند و علاوه بر این اینترنت و در کل استفاده از فناوری رایانه‌ای، امروزه پایه و مبنای ورود به مدرسه و دانشگاه و در سنین بالاتر بازار کار قرار گرفته است. از سویی دیگر بازی‌های اینترنتی نیز با رعایت پاره‌ای از موارد از جمله پرهیز از پیگیری بازی‌های خشونت بار کامپیوتری و اینترنتی توسط کودکان و نظارت والدین بر انجام این بازی‌ها می‌تواند در تقویت هوش کودکان مؤثر واقع شود.
سویه دیگر استفاده از اینترنت سویه منفی و مخرب آن است که درصورت عدم‌نظارت والدین و ورود کودکان به سایت‌های غیراخلاقی می‌تواند بسیار مخرب باشد. صدمات بهداشت روانی از طریق اینگونه سایت‌ها به کودکان و نوجوانان به‌ویژه در ایجاد مسائلی مانند انحرافات جنسی، خشونت، اعتیاد، رفتارهای ضد‌اجتماعی، سست شدن مبانی خانواده و اشاعه جرم و جنایت در طیف وسیع در بسیاری موارد جبران‌ناپذیر است.به همین خاطر والدین باید ضمن آنکه خود مبانی کامپیوتر و اینترنت و نحوه استفاده از آن را فرا می‌گیرند، توجه داشته باشند که با محدودیت‌های شدید و تنبیهات نمی‌توان به‌طور کامل بر استفاده کودکان از اینترنت نظارت داشت.
صحبت با کودکان در مورد نحوه استفاده از کامپیوتر از سوی آنان و خطراتی که در هنگام آنلاین شدن ممکن است آنها را تهدید کند از جمله راهکارهای مؤثر نظارتی محسوب می‌شود. دیگر راهکار مناسبی که می‌تواند در این زمینه از سوی والدین پیگیری شود، قرار دادن کامپیوتر در مکانی از منزل است که بتوان فعالیت‌های کودک را تحت نظر داشت. محدود کردن زمان استفاده از کامپیوتر نیز اقدام مهمی است که می‌تواند توسط والدین به اجرا درآید. نظارت بر پیام‌های الکترونیک در چت‌روم‌ها نیز بسیار مهم است.
والدین باید این نکته را مورد توجه قرار دهند که برای پیشگیری از ارتباطات زیاد کودکان در چت‌روم‌ها و استفاده آنها از فضای مجازی به‌منظور دوست‌یابی، باید تلاش‌هایی را جهت بر قراری روابط اجتماعی سالم برای کودکان خود انجام دهند و اوقات بیشتری را صرف بردن کودکان به پارک و منازل افراد خانواده خود که دارای کودکان همسن و سال هستند، انجام دهند.
تلوزیون و تاثیر آن بر مخاطبین:
تلویزیون و آموزش:
مسلما هر کسی که بیننده برنامه های تلویزیونی است برای خود هدفی را دنبال می کند که یکی از مهمترین این هدف ها درس گرفتن از آن برنامه و به اصطلاح یادگیری می باشد. یکی از کاربردهای تلویزیون در آموزش می باشد. یک معلم خوب از طریق تلویزیون می تواند به نحو موثر و مطلوب تدریس کند و به همین خاطر امروزه مبحث تلویزیون آموزشی مطرح شده است که موضوعی قابل تامل است و مزایا و معایب خاص خود را داراست که در ذیل به آن اشاره می شود:
استفاده از تلویریون در آمورش محدودیت هایی را ایجاد می کند مانند اینکه به تفاوتهای فردی توجهی نمی شود، ارتباط تلویریونی ارتباطی یک جانبه است و کسی که بیننده برنامه تلویریونی است نمی تواند دخل و تصرفی در جریان آموزش کند. به دلیل محدودیت زمانی محتوای برنامه ها اکثراً فشرده و ناقص نحویل داده می شوند. در صورت استفاده زیاد از تلویزیون در آموزش از نقش فعال معلمان در فرآیند تدریس و یادگیری کاسته می شود. با همه این توصیفات، امروزه تلویریون آموزشی در کنار بقیه رسانه های آموزشی دارای جایگاه ویژه ای است. تلویریون آموزشی می تواند فقدان معلم خوب و متخصص مثلاً در زمینه آموزش زبان خارجی برای دوره ابتدایی را جبران کند و به آموزش نوجوانان در محیط خانواده و در نقاط دور و پراکنده کشور کمک موثر و قابل ملاحظه ای کند.
<بندورا> یکی از نظریه پردازان روان شناسی یادگیری معتقد است که رسانه ها از جمله تلویزیون بسیار آموزنده هستند؛ اما می توانند بسیار مخرب نیز باشند. بزرگترین تاثیر مخرب رسانه ها به ویژه سینما و تلویزیون ایجاد پرخاشگری است بندورا درباره خشونت در برنامه تلویزیون به گونه زیر نتیجه گیری کرده است: نتیجه تحلیل برنامه های تلویزیون نشان می دهد که اعمال خشونت آمیز غالباً به صورت اعمالی مجاز، موفق و نسبتا مقبول جلوه داده می شوند … توجیه خشونت در برنامه های نمایشی بیشتر بر راه حل های خشونت آمیز صحه می گذارد تا بر راه حل های جانشین خشونت. تنها نشان داده می شود که نه تنها خشونت پاداش دریافت می کند بلکه به ابر قهرمان نسبت داده می شود که به سرعت و سهولت رقبای خود را از میان برمی دارد، گویی کشتن بنی آدم هیچ اهمیت ندارد.
آنچه که دانش آموزان در منزل از تلویزیون می بینند به طرز قابل توجهی روی رفتار و قضاوت ارزشی آنها تاثیر می گذارد. تعدادی از معلمان مشاهده تلویزیون در منزل را رقیب نوشتن تکلیف و خواندن دروس می دانند. بعضی از آنها مشاهده تلویزیون را غیر قابل اجتناب دانسته و به دنبال یا فتن راه هایی جهت استفاده از قدرت آن برای رسیدن به اهداف آموزشی می باشند.
اغلب موضوعات و عناوینی که در کلاس مطالعه می شوند ممکن است با برنامه های تلویزیون ارتباط داشته باشند، از آنجایی که تلویزیون از منابع اصلی کسب آگاهی و دانش فراگیران از مسایل عمومی است، می توان پروژه های کلامی را بر اساس همین برنامه استوار نمود؛ برای مثال فراگیران به عنوان پروژه روی دو شبکه تلویزیون را مقایسته و نقد و بررسی کنند. برای این که از تماشای تلویزیون حداکثر بهره آموزشی برده شود، تماشا باید با برنامه باشد و فراگیران از قبل کمی آمادگی داشته باشند.

اگر معلم هستید و با استفاده از تلویزیون در آموزش موافقید به اصول زیر توجه کنید:
۱- یک تماشاگر غربال کننده باشید. معلم می تواند از برنامه های تلویزیون موجود برنامه خوب را انتخاب نماید سپس فراگیران را از وجود آنها آگاه ساخته و آنها را تشویق به مشاهده کند. در این راه باید علاقه های طبیعی فراگیران را مد نظر داشت. به هر حال معلم باید برنامه هایی را پیدا و معرفی کند که برای فراگیران جدید و جالب بوده و دارای ارزش آموزشی باشد.
۲- از برنامه های تلویزیونی منطقه ای و ملی آگاه باشید. معلم می تواند لیست برنامه شبکه ها را تهیه نماید. بعضی از ایستگاه های تلویزیونی نیز اطلاعاتی در مورد ارزش آموزشی برنامه ها ارائه می کنند.
۳- مواد و موضوعات موجود که از تماشای تلویزیون جهت افزایش مهارت های تماشای نقادانه دانش آموزان استفاده کرده اند را به دست آورید این برنامه ها و مواد مکتوب توسط مؤسسات آموزشی تهیه می شود.
۴- هنگام محول کردن برنامه ای جهت تماشا در منزل مواظب باشید. وقتی که برنامه یا موضوعی را جهت مشاهده در منزل به فراگیران پیشنهاد می کنید نتایج آن به شرایط زیادی از قبیل نگرش والدین، برنامه زمان بندی و … به بخش ارزش های خانوادگی متفاوت و… بستگی دارد.
۵- از دست اندر کاران برنامه های تلویزیونی جهت مصاحبه و سخنرانی در مدرسه دعوت کنید. آنها می توانند در مورد برنامه ها، هدف تولید آنها و ارزش آموزشی آنها برای فراگیران صحبت نمایند.
۶- فراگیران را در فعالیت های مربوط به تماشای تلویزیون درگیر کنید. می توان از فراگیران خواست تا برنامه را نقد و برسی کنند بر آیندهای آموزشی درک شده را بنویسند یا حتی برنامه های آموزشی را تدوین کنند.
یادگیری با استفاده از تلویزیون در مدرسه:
همانند برنامه های آموزشی دیگر، موفقیت تدریس با تلویزیون تحت تاثیر مهارت و آمادگی پیشرفته معلم و کلاس می باشد. این جزو مهارت های معلم است که برنامه اتخاذ کند تا نیازهای خاص آموزشی شاگردان خود را مرتفع سازد. مهارت های مورد نیاز برای استفاده مؤثر از تلویزیون در تدریس و آموزش کلاس عبارتند از:

۱- از اهداف رفتاری و موضوعی برنامه آگاه بوده و میزان مناسبت برنامه برای کلاس را تعیین کنید.
۲- برنامه زمانی جهت اجرای برنامه یا مجموعه ای از برنامه ها تعیین کرده و چگونگی تنظیم درس با برنامه کلاس را طراحی کنید.
۳- در صورت امکان از قبل برنامه را مرور کنید.
۴- چگونگی معرفی برنامه درسی تلویزیونی و فعالیت های پی گیری لازم بعد از تماشای درس را طراحی کنید.
۵- فراگیران را برای مرور و بازنگری برنامه آماده سازید. آنها را از آنچه که باید ببینند آگاه سازید و فراگیران را در درک و فهم موضوع تحت مطالعه، یاری کنید.
 

پیگیری برنامه :
بعد از تماشای برنامه تلویزیونی برای دستیابی به میزان یادگیری دانش آموزان می توانید این اقدامات را انجام دهید:

۱- سؤالات فراگیران را به بحث گذاشته و پاسخ دهید. در صورت مناسب بودن از فراگیران بخواهید که نقاط قوت و ضعف برنامه را تجزیه و تحلیل کنند.
۲- میزان همیاری برنامه با دانش و آگاهی، درک و فهم یا نگرش فراگیران را تعیین کنید.
۳- به فراگیران کمک کنید تا آنچه را یاد گرفته اند تقویت نمایند.
۴- ارزیابی نهایی را با کمک دانش آموزان انجام دهید.

یادگیری از طریق تلویزیون زمانی عمیق و مؤثر و پایدار خوهد بود که مثلاً اگر تلویزیون را به عنوان وسیله ای برای آموزش در کلاس درس به کار می بریم قبلا معلم در مورد آن برنامه تلویزیونی مفصل صحبت کرده باشد و دانش آموزان و فراگیران یک پیش زمینه قبلی از آن برنامه داشته باشند و بعد از نمایش آن برنامه تلویزیونی درباره نکات و مسایل مندرج در برنامه بحث و تبادل نظر صورت گیرد.
پژوهش ها نشان داده است که در تدریس علوم پایه نظیر فیزیک و شیمی تدریس از طریق تلویزیون بر تدریس حضوری در جمعیت ارجحیت دارد. ولی در تدریس علوم انسانی نظیر زبان و ادبیات تفاوت قابل ملاحظه ای دیده نشده است. از طریق تلویزیون می توان اطلاعات بیشتری را در یک محدوده زمانی خاص نسبت به تدریس حضوری به افراد انتقال داد. محتوا و متن دیداری برنامه های تلویزیونی بیشتر از متن کلامی آنها جلب توجه می کند در یادگیری از طریق تلویزیون بین دختر و پسر هیچ تفاوتی وجود ندارد. در هنگام مشاهده برنامه های تلویزیونی مشاهده می شود که افراد علاقه بیشتری به یادداشت برداری از خود نشان می دهند. میزان یادگیری شاگردان با میزان معلومات و نحوه تدریس معلمان تلویزیونی نسبت مستقیم دارد. توجه شما را به یک تفکر غلط که در فرهنگ ما نیز وجود دارد جلب می کنم بعضی از والدین موقع امتحانات تلویزیون را جمع می کنند. والدین نباید به بهانه اینکه بچه برو درست را بخوان! کودکان را از دیدن تلویزیون منع کنند، چون این منع کردن باعث نمی شود که کودکان نمره خوبی را در درس کسب کنند. امثال این والدین عدم موفقیت فرزندانشان در امتحان را به تلویزیون و دیگر رسانه ها نسبت می دهند و به قول «شرام» والدین تلویزیون را سپر بلایی می کنند که غفلت های انجام گرفته چه از طرف خود و چه از طرف فرزندانشان را تا حدودی موجه سازند.
تاثیر تلویزیون بر خانواده:
در گذشته فقط خانواده به تنهایی وجود داشت. امروزه خانواده است به اضافه تلویزیون با ورود تلویزیون به خانواده، افراد خانواده دور هم جمع می شوند، یعنی این که تلویزیون وحدت خانوادگی بیشتری به وجود می آورد و اگر خانواده به محیطی با فرهنگ، متعلق باشد تلویزیون بر انگیزنده مکالمات و گفتگوها خواهد شد و وگرنه کارکرد خانواده زیر سوال می رود؛ چنان که « مکوبی» معتقد است هر قدر افراد خانواده بیشتر تلویزیون نگاه کنند از مدت زمانی که خانواده برای انجام سایر فعالیت های گروهی به دور یگدیگر جمع می شوند، کاسته می شود. بچه ها در کنار والدین می توانند برنامه ها ی جالب و سرگرم کننده را بینند و قبل یا بعد از برنامه در بحث و گفتگو های دسته جمعی شرکت کنند. یکی از وظایف وسایل ارتباط جمعی ایجاد زمینه های مشترک و هماهنگ برای گیرندگان پیام به شمار می رود؛ یعنی این که افراد با دیدن تلویزیونبه تدریج دارای سلیقه های خاص و مشترک می شوند، برای این که بفهمیم تلویزیون به چه صورت و تا چه اندازه زندگی خانوادگی را تحت تأثیر قرار می دهد، باید دید در اتاقی که تلویزیون قرار دارد افراد خانواده معمولاً به چه نوع فعالیت های دیگری می پردازند.

والدین نباید نسبت به وجود تلویزیون در خانه بی اعتنا باشند بلکه باید بر برنامه های تلویزیونی نظارت و کنترل داشته باشند و دیگر این که باید کودکان را مقید به دیدن آن چه به خود آنها تعلق دارد سازند. برنامه های تلویزیون بر بیشتر خانواده ها نوعی تغییرها و عادت ها را ایجاد می کند، مثلاً بعضی از افراد ساعات کار خود را برای تماشای تلویزیون هنگام صرف غذا تغییر داده اند. مثالی دیگر: هنگام پخش یک برنامه جذاب زن و یا مادر خانواده یک غذای حاضری را فراهم می سازد که بتواند به موقع آن برنامه را ببیند، در حین تماشای تلویزیون مصرف تنقلات (بیسکویت، تخمه، آب میوه) افزایش پیدا می کند.
همانطور که گفتیم تلویزیون ساعت خواب افراد را تغییر می دهد. بسیاری از سردرد ها و کسالت هایی که موجب مراجعه به پژشک یا مداوای خانوادگی می گردد، ناشی از عدم رعایت تعادل در تماشای تلویزیون است. تلویزیون حتی در مورد روابط اجتماعی خانواده و مناسبات آن با اطرافیان و دوستان تأثیراتی دارد؛ تلویزیون علاقه به ورزش را اضافه می کند؛ در حالیکه وقت آزاد ورزش کردن را کاهش می دهد؛ تلویزیون باعث می شود که خانواده ها کمتر به اطرافیان سر بزنند و با آنها رفت و آمد کنند.

وقتی که تلویزیون وارد محیط خانواده می شود والدین با مشکلاتی از قبیل: فراخواندن اطفال سر سفره غذا به هنگام تماشای برنامه ها؛ فرستادن بچه ها به رختخواب؛ کم توجهی به صحبت والدین و وادار ساختن آنها به انجام تکالیف روبرو می شوند. والدینی موفق خواهند بود که وجود تلویزیون را در محیط خانواده تابع مقررات تشکیلات و مسایل زندگی خود می دانند و به فرزندان خود قبولانده اند که از این وسیله باید منطقی، عاقلانه و با توجه به برنامه کلی خانواده استفاده کرد و بهره برد.
تلویزیون در اکثر موارد سرگرم می کند و گاهی آموزش می دهد؛ اما نباید از آن به عنوان وسیله ای برای آرام نگهداشتن و ساکت کردن بچه ها استفاده کرد. تعدادی از والدین تماشای تلویزیون را پاداشی برای فرزندان خود تلقی می کنند که به عنوان مثال در صورت انجام دادن تکالیفشان و یا کارهایی که به آنها محول می شود این پاداش را دریافت می کنند.
تلویزیون و ارزش ها :
ارزش یعنی چیزی که مطلوب بین انسان هاست و برنامه های تلویزیون هم مسلما در صدد هستند که بتوانند ارزش ها را به افراد دیگر انتقال دهند. البته قبل از این که مشخص شود تلویزیون با نوجوانان چه می کند، باید مشخص کرد نوجوانان به صورت یک پدیده فعال و متحرک در مقابل تلویزیون چه نقشی را به خود می گیرند. در حقیقت از تلویزیون به چه شکل بهره برداری می کنند. «شرام» معتقد است که از دیدگاه علمی نمی توان تلویزیون را برای نوجوانان یک پدیده اجتماعی خوب دانست.
برای این که تأثیر تلویزیون بر روی کودکان و نوجوانان مورد بحث و بررسی قرار گیرد، باید سه عامل جداگانه در نظر گرفته شود:
!1-    نوع برنامه تلویزیونی
۲-    گیرنده پیام (طفل یا نوجوان مورد نظر)
۳-    موقعیتی که نوجوان تحت آن شرایط تماشاگر برنامه های تلویزیونی بوده است.

لازم به ذکر است که رابطه موجود بین نوجوان و تلویزیون و سایر روابط اجتماعی او به مقدار بسیار زیادی تحت تأثیر قرار می گیرد. پاره ای از این روابط عبارتند از: روابط طفل و نوجوان با والدین، همسالان افراد خانواده، مدرسه، مذهب و…. . آن چه که مسلم است این است که تلویزیون وارد کل موجودات زندگی نوجوان می شود و از خود تاثیراتی باقی می گذارد.
هر گاه مقداری از مفاهیم و ارزش ها در برنامه های متعدد تلویزیونی تکرار و تأکید شوند و نوجوانان بدون راهنمایی لازم تماشاگر آنها با شند امکان تأثیر پذیری بیش از اندازه خواهد بود؛ به طور مثال مفهوم عدم رعایت قوانین و مقررات اجتماعی یک فیلم یا برنامه تلویزیون می تواند در افراد و خصوصا نوجوانان تأثیرات متفاوتی بر جای بگذارد. رشد ذهنی کودک و نوجوان در میزان و نوع برداشت او از آنچه می بیند تأثیر فراوان دارد.
طبق نظر عده ای از محققین ممکن است تماشای زودرس مسایل زندگی یزرگسالان، طفل، خردسالان را آن چنان تحت تأثیر قرار بدهد که از بزرگ شدن و پا به دنیای بزرگسالی گذاردن وحشت زده و مضطرب می شوند و به همین علت باید کودکان را راهنمایی و هدایت کرد تا آنچه را که به آنان تعلق دارد برگزینند و به نظاره بنشینند.
اگر محیط خانوادگی طفل گرم و صمیمانه و فارغ از اضطراب و نگرانی باشد و اگر طفل بتواند روابط معتدل و مناسبی با همسالان خود برقرار سازد تلویزیون و برنامه هایش هیچ گاه نمی تواند به صورت یک خطر بزرگ و جدی زندگی روانی و اجتماعی او را تهدید کند.
تلویزیون و ماهواره ضربه شدیدی به تربیت کودکان می‌زنن:
یک روانشناس گفت: تلویزیون و ماهواره به تربیت کودکان ضربه شدیدی می‌زنند و استفاده از این رسانه‌ها موجب انزوا، ضعف در برقراری ارتباط اجتماعی و حتی در مواردی موجب بلوغ‌ زودرس کودکان شده است.
رقیه ارجی در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبری فارس «توانا» تربیت مقتدرانه را بهترین روش تربیتی کودکان بیان کرد و اظهار داشت: در این روش ضمن اینکه والدین ارتباط دوستانه با کودک دارند به بحث و مذاکره با وی می‌پردازند همچنین قوانینی را وضع کرده که هر دو طرف موظف به رعایت آنها هستند.
وی گفت: عدم وقت گذاشتن والدین برای کودکان بیشترین ضربه را به تربیت کودکان وارد کرده است؛ این در حالی است که بیشترین وقت کودکان در مهد‌های کودک سپری می‌شود که همین مسئله مانع از دلبستگی ایمن بین کودک و مادر خواهد شد.
این روانشناس با بیان اینکه در تربیت کودکان عواملی نظیر رسانه، خانه، تلویزیون و اجتماع تأثیرگذاز است، بیان داشت: متأسفانه تلویزیون و ماهواره به تربیت کودکان ضربه شدیدی وارد کرده تا جایی که در دسترس بودن و عدم محدودیت استفاده از آنها در منزل موجب بلوغ ‌زودرس در کودکان شده است.
ارجی عدم تخلیه انرژی را یکی دیگر از عوامل تأثیر‌گذار در تربیت کودکان دانست و افزود: متأسفانه آپارتمان نشینی موجب محدود شدن فعالیت‌های کودکان شده است، در حقیقت کودکان امروز کودکی نمی‌کنند و همین مسئله باعث شده که تخلیه انرژی به خوبی صورت نگیرد و در بیشتر موارد تخلیه انرژی در کودکان به صورت غیر اصولی انجام می‌شود.
این روانشناس در خصوص باورهای غلطی که در تربیت کودکان به وجود آمده است، اظهار داشت: بیشتر والدین بر این باورند که تمام امکانات باید برای کودک مهیا باشد؛ این باور غلط موجب می‌شود که کودک به آنچه که بخواهد دست یابد؛ این مسئله باعث شده که کودک فراز و نشیب‌های زندگی را تجربه نکند و زمانی که با کوچکترین مانعی برخورد کرد مهارت برخورد با مانع را نداشته باشد.
کودکان قربانیان اصلی تأثیرات منفی شبکه های ماهواره ای هستند:
به گزارش خبرگزاری شبستان از اهواز، حجت الاسلام محمد جواد روحانی نژاد، محقق و پژوهشگر عرصه رسانه و خانواده، امروز(۲ خرداد) در نشست تخصصی آسیب شناسی شبکه های ماهواره ای و سایت های فارسی زبان با محوریت زن و خانواده که در تالار اجتماعات اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان برگزار شد، گفت: کودکان در سنین ۳ تا ۵ سالگی تفکر انتقالی دارند زیرا هر چه می بینند آن را به عنوان یک ارزش قلمداد می کنند و واقعیت، افسانه و خوب و بد را متوجه نمی شوند.
وی با بیان اینکه شبکه های ماهواره ای تأثیر مهمی بر ذهن جوان می گذارد و ذهن فعال انسان را تعطیل می کند، افزود: در این راستا هر فرهنگ با شگرد خود باید بر رسانه ها مسلط باشد و چنانچه این طور نباشد، حتی اگر غنای فرهنگی وجود داشت، حرفی برای گفتن ندارد.
این پژوهشگر و محقق خوزستانی، تصریح کرد: دشمن و غرب در راستای انحراف میان جوامع به خصوص جوانان و نوجوانان، به ایجاد شبکه های ماهواره ای با نگرش غیر اخلاقی و پخش فیلم های غیر ارزشی و مستهجن، می پردازد و ماهیت قبح کار برای روابط دختر و پسر و… را عادی جلوه می دهد و این کارکرد اصلی رسانه هاست.
وی بر ایجاد مهر و محبت در خانواده میان زن و مرد تأکید کرد و یاد آور شد: علت کمبود مهر و محبت میان زن و مرد و جدایی ها این است که زوج های جوان مهارت های ارتباطی لازم را ندارند و همچنین خرید دستگاه ماهواره به عنوان یک وسیله ضروری در خانه قلمداد می شود.
حجت الاسلام روحانی نژاد، خاطر نشان کرد: شبکه های ماهواره ای برنامه های مفیدی دارد از این رو خانواده ها باید احتیاط لازم را مدنظر داشته باشند تا از این برنامه های مطلوب استفاده کنند.